کد مطلب:243963 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
حکم محارب
[334] 1- قمی گفته است:
علی بن حسان از امام جواد علیه السلام روایت كرده است: كه فرمود: هر كس به ستیز با خدا برخیزد و غارتگری نماید و قتل نفس كند، قصاص او كشته شدن و به دار آویخته شدن می باشد و هر كس به ستیز با خدا برخیزد و قتل نفس كند؛ ولی دست به غارت نزند، قصاص او، كشته شدن تنهاست و به دار كشیده نمی شود و هر كسی كه به ستیز با خدا برخیزد و دست به غارت بزند؛ اما كسی را نكشد، مجازاتش این است كه دست و پایش به خلاف یكدیگر قطع شود و هر كسی كه به ستیز با خدا برخیزد و كسی را نكشد، و دست به غارت نزند، مجازاتش تبعید است؛ سپس خدای متعال استثناء كرده و فرموده است: (الا الذین تابوا من قبل أن تقدروا علیهم) [«مگر آنان كه پیش از دست یافتن (امام) بر آنها، توبه كنند.» [1] ]؛ یعنی پیش از آنكه گرفتار قانون حكومت اسلامی شوند، توبه نمایند. [2] .
علی بن حسان از امام جواد علیه السلام روایت كرده است: كه فرمود: هر كس به ستیز با خدا برخیزد و غارتگری نماید و قتل نفس كند، قصاص او كشته شدن و به دار آویخته شدن می باشد و هر كس به ستیز با خدا برخیزد و قتل نفس كند؛ ولی دست به غارت نزند، قصاص او، كشته شدن تنهاست و به دار كشیده نمی شود و هر كسی كه به ستیز با خدا برخیزد و دست به غارت بزند؛ اما كسی را نكشد، مجازاتش این است كه دست و پایش به خلاف یكدیگر قطع شود و هر كسی كه به ستیز با خدا برخیزد و كسی را نكشد، و دست به غارت نزند، مجازاتش تبعید است؛ سپس خدای متعال استثناء كرده و فرموده است: (الا الذین تابوا من قبل أن تقدروا علیهم) [«مگر آنان كه پیش از دست یافتن (امام) بر آنها، توبه كنند.» [1] ]؛ یعنی پیش از آنكه گرفتار قانون حكومت اسلامی شوند، توبه نمایند. [2] .
[1] مائده: 5 \ 34.
[2] تفسير قمي 1: 167.